Ανδρεάδης, Στρατής

(Βροντάδες, Χίος 1905 – 1984). Νομικός, τραπεζίτης, εφοπλιστής και καθηγητής πανεπιστημίου. Σπούδασε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και μετεκπαιδεύτηκε στο πανεπιστήμιο του Παρισιού, όπου και αναγορεύτηκε διδάκτορας. Άρχισε την επαγγελματική του σταδιοδρομία ως δικηγόρος στην Αθήνα το 1927, ενώ το 1939 διορίστηκε καθηγητής του διοικητικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια κατέλαβε την ίδια έδρα στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας (ΑΣΟΕΕ), όπου παρέμεινε έως το 1969. Παράλληλα, ασχολήθηκε με τραπεζικές και εφοπλιστικές επιχειρήσεις. Διετέλεσε πρόεδρος και γενικός διευθυντής της Εμπορικής Τράπεζας (1952-74), καθώς και άλλων τραπεζών (Ιονική και Λαϊκή, Αττικής, Πειραιώς, Επενδύσεων), ασφαλιστικών εταιρειών, βιομηχανικών μονάδων (Ναυπηγεία Ελευσίνας, Χημικά Λιπάσματα Καρβάλης κ.ά.) και εφοπλιστικών επιχειρήσεων. Διετέλεσε επίσης πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, των Ελληνικών Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων, της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών και άλλων οικονομικών οργανισμών και διαφόρων επιστημονικών σωματείων και κοινωφελών ιδρυμάτων, μέσω των οποίων ανέπτυξε σημαντική κοινωνική δράση. Έγραψε: Η ακυρωτική δικαιοδοσία του Συμβουλίου Επικρατείας (2 τόμοι, 1936-42), Διοικητικό Δίκαιο (1968) κ.ά. Τιμητικές διακρίσεις: Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος Γεωργίου του Α’, του Τάγματος του Φοίνικα κ.ά.